Το 1948, μια συσκευή για την ανίχνευση υποβρύχιων στόχων αναπτύχθηκε στο Ναγκασάκι της Ιαπωνίας. Οι αδελφοί Furuno, Kiyotaka και Kiyokata, οι ιδιοκτήτες ενός μικρού εργαστηρίου ραδιοτεχνίας σε ένα μικρό λιμάνι στην τότε ταλαιπωρημένη από το ΒΠΠ Ιαπωνία, ανέπτυξε αυτή την καταπληκτική νέα τεχνολογία που άλλαξε τα πάντα και για πάντα στο ψάρεμα. Για να δούμε όμως πώς εξελίχτηκε αυτή η δημιουργικότητα, πρόκειται για μια ιστορία σαν παραμύθι.
Οι αδελφοί Furuno, Kiyotaka και Kiyokata, ήταν μέλη πολύτεκνης και φτωχής οικογένειας, ίσα ίσα που ο μεγάλος αδελφός είχε τελειώσει μια σχολή ραδιοτεχνίας και από την φτώχεια και την ανέχεια αμέσως μπήκε στον αγώνα της βιοπάλης ώστε να βοηθήσει οικονομικά την οικογένεια του. Ένα μικρό μαγαζάκι σε ένα γωνιακό δρόμο με επισκευές ραδιοφώνων ήταν αυτό που συντηρούσε όλη την οικογένεια FURUNO.
Το μαγαζάκι ήταν πολύ κοντά στο λιμάνι που έσφυζε από ψαροκάικα. Σε ένα διάλειμμα για το καθιερωμένο γεύμα συντροφιά με έναν ψαρά, αυτός τους εκμυστηρεύτηκε τα εξής: «Ξέρω πού είναι τα ψάρια τους είπε και μπορώ να μαντέψω την ποσότητά τους, κάτι που κανένας άλλος δεν μπορεί να κάνει και έφυγε κρυφογελώντας!»
Αυτή η συζήτηση μεταξύ των αδελφών Furuno και του ψαρά ήταν που δημιούργησε μια έμπνευση στον Kiyotaka, της ανάπτυξης ενός ανιχνευτή ψαριών!
Μια φράση είχε κολλήσει για τα καλά στο μυαλό του, αυτή που αποκάλυψε ο γέρος ψαράς «Φυσαλίδες αέρα» – «Όταν οι φυσαλίδες αέρα ανέβουν στην επιφάνεια της θάλασσας, αυτό σημαίνει ότι υπάρχει κοπάδι ψαριών κάτω.» Αυτή η φράση ήταν η αρχή των πάντων. Ήταν ευρέως γνωστό γεγονός ότι ένα ηχητικό κύμα ανακλάται, δηλαδή χτυπά σε μια φυσαλίδα και επιστέφει πίσω, κανένας όμως μέχρι τότε δεν είχε σκεφτεί να το χρησιμοποιήσει στην ανεύρεση ψαριών.
Ο Kiyotaka αμέσως σκέφτηκε ότι τεχνικά θα μπορούσε να γίνει πραγματικότητα η ανίχνευση φυσαλίδων κι έτσι να βρει και τα ψάρια. Αυτή η συζήτηση με τον έμπειρο ψαρά είχε γίνει ένα σημαντικό έναυσμα για την ανάπτυξη του οργάνου που σήμερα ονομάζουμε βυθόμετρο. Έτσι ο Kiyotaka, ο μεγαλύτερος αδελφός, στην ηλικία των 16 άρχισε να αναπτύσσει έναν ανιχνευτή ψαριών με τη χρήση υλικών που τότε ήταν διαδεδομένα, όπως πυκνωτές- αντιστάσεις- πηνία και χρησιμοποιούνταν ευρέως στην τότε ραδιοφωνία.
Έτσι άρχισε να πειραματίζεται μαζί με τον Kiyokata, το νεότερο αδελφό. Μετά από αρκετές δοκιμές στο εργαστήριο ήρθε η μεγάλη μέρα, πήρε το πρωτότυπο στο σκάφους κι εκεί συνέχισε σε πραγματικές συνθήκες το πείραμα, να εκπέμψει ήχο δηλαδή στην θάλασσα και εν συνέχεια να αντιληφθεί με την όποια παραμόρφωση την επιστροφή του.
Κατά τις πρώτες ημέρες των δοκιμών τα αποτελέσματα ήταν αποθαρρυντικά. Δεν ήταν λίγες οι φορές που ο Kiyokata ρίχτηκε στη θάλασσα από τον οργισμένο καπετάνιο του σκάφους που γίνονταν οι δοκιμές μιας και ελάχιστοι είχαν την υπομονή του. Μια μέρα όμως κι ενώ ο καπετάνιος ωρυόταν ότι χάνουν άδικα τον καιρό τους και το σκάφος δεν πάει για ψάρεμα, ο δαιμόνιος Ιάπωνας με έκπληξη στο πρόσωπο είπε "Κάτι βρήκα"!!!
Εξήγησε στον καπετάνιο ότι το μηχάνημα του έδειχνε ότι από κάτω βρισκόταν ένα κοπάδι με ψάρια, τότε ο καπετάνιος έσκυψε το κεφάλι του στην θάλασσα και προσπαθούσε κάτι να διακρίνει, δεν είναι ψάρια ξεφώνισε, αλλά μέδουσες! Το πρόσωπο του Kiyotaka έλαμψε από χαρά. Το όνειρο του άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά και δεν είχε σημασία που ήταν μέδουσες, σημασία είχε ότι το όργανο δούλευε.... ότι το όργανο «άκουγε»!
Φυσικά από εκείνη την μέρα έγιναν πολλά πειράματα και ο μηχανισμός υπέστη πολλές βελτιώσεις μέχρι να αρχίσει να δείχνει πραγματικά και αξιόπιστα αποτελέσματα. Ο επόμενος καιρός ήταν και καθοριστικός για την ζωή των δυο ηλεκτρονικών αλλά και για ολόκληρη την μετέπειτα αλιεία. Τα νέα άρχιζαν να ακούγονται παντού από στόμα σε στόμα και όλοι οι ψαράδες των γύρω περιοχών άρχισαν να μαθαίνουν για το μαγικό κουτί που βρίσκει τα ψάρια!
Όλοι ήθελαν να το δοκιμάσουν και να το δουν από κοντά. Η αλιεία γύριζε σελίδα χάρη στην υπομονή και επίμονη των δυο αδελφών FURUNO.
Αργότερα και ενώ το μηχάνημα βγήκε σε μαζική παράγωγη, ο Kiyokata πήγε σε διάφορα σκάφη που τους παρουσίαζε αλλά και τους εκπαίδευε στην πρωτοεμφανιζόμενη τεχνολογία. Δίκαια μετά από λίγο καιρό ο Kiyokata πήρε το παρατσούκλι «Θεός της σαρδέλας» μιας και με αυτό το μαγικό κουτί μπορούσε να βρει τα μεγάλα κοπάδια των σαρδελών που ήταν και ο βασικός οικονομικός πόρος όλων των ψαράδων της περιοχής.
Η εφεύρεση του ανιχνευτή ψαριών ήταν η υλοποίηση μιας ιδέας από το άκουσμα της αφήγησης ενός ψαρά. Αυτό μετατράπηκε σε όνειρο ενός αγοριού που σκέφτηκε «πόσο υπέροχο θα ήταν να μπορούσα να δω κάτω από το νερό τι συμβαίνει!».
Από τότε έχουν περάσει περισσότερα από 60 χρόνια, τότε που ο πρώτος ανιχνευτής ψαριών εισήχθη στην αγορά. Πριν από αυτήν την τεχνολογία οι ψαράδες εξαρτιόνταν αποκλειστικά από τη διαίσθηση και την εμπειρία τους. Ωστόσο η εφεύρεση των αδελφών FURUNO άλλαξε τελείως την επαγγελματική και μετέπειτα την ερασιτεχνική αλιεία σε όλο το κόσμο.
Σήμερα η FURUNO JAPAN ηγείται ενός από τους μεγαλύτερους κολοσσούς ηλεκτρονικών συστημάτων στην θαλάσσια πλοήγηση, στις επικοινωνίες αλλά και στην αλιεία σε όλα τα επίπεδα, Professional Fishing αλλά και Leasure Marine.
H FURUNO HELLAS S.A είναι θυγατρική της FURUNO JAPAN με ποσοστό ιδιοκτησίας 100% στην Ιαπωνία και υπεύθυνη για την πώληση και τεχνική υποστήριξη των προϊόντων FURUNO στον ελλαδικό χώρο. Στελεχωμένη με έμπειρο προσωπικό και με δικό της τμήμα έρευνας και τεχνολογίας το οποίο καινοτομεί, όχι μόνο στον ελλαδικό χώρο αλλά και παγκοσμίως. Διαθέτει πανελλαδικό δίκτυο συνεργατών από όπου επιτυγχάνεται η άμεση εξυπηρέτηση του κάθε ενδιαφερόμενου όσον αφορά στην πώληση των προϊόντων της εταιρείας αλλά και στην εκμάθηση χειρισμού.
Η ΤΕΧΝΟΒΥΘΟΜΕΤΡΙΚΗ Σπύρου Δημήτρης συνεργάζεται στενά με την FURUNO HELLAS με απώτερο στόχο τα μελλοντικά βυθόμετρα να πληρούν τις προδιαγραφές για την ικανοποίηση των αναγκών του σύγχρονου Έλληνα ψαρά.